Kompozytor. Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, gdzie już przed wojną skończył konserwatorium. Dalsze nauki pobierał u Feliksa Weingartnera w Wiedniu, bywał też w Paryżu i Londynie. Podczas wojny razem z Lutosławskim grywał zarobkowo duety fortepianowe. Podczas powstania, w którym nie brał udziału ze względu na słabe zdrowie, stracił wszystkie nuty. W Polsce Ludowej był niezwykle ceniony, ale jego poglądy pozostawały w niezgodzie z panującą ideologią, w związku z tym w 1954 r. zdecydował się na emigrację i zamieszkał w Wielkiej Brytanii.
Podjął współpracę z „Kulturą”, publikując tekst dotyczący polskiej sceny muzycznej. Jego kariera zawodowa w Wielkiej Brytanii była niezwykle udana. W 1991 r. Królowa Elżbieta nadała mu tytuł szlachecki.
